Elementem który jest nieodłącznym w wieku dojrzewania jest bunt , występuje on u wszystkich dzieci , lecz jego nasilenie może być różne. Pod tym względem nastolatek z zespołem Aspergera nie odróżnia się od rówieśników.
Gdy młodzieniec się buntuje rodzice powinni tworzyć jednolity front, szczególnie jest to istotne gdy nasze dziecko ma zespół Aspergera. Bunt u dziecka z ZA może się objawiać wycofanie z kontaktów oraz odmową w uczestniczenia w życiu społecznym. Młodzi ludzie posiadają umiejętności manipulowania rodzicami , podburzania ich przeciw sobie , czy też pozyskiwania względów jednej ze stron. Dzieci z ZA są w tym mistrzami, lecz jeżeli któreś z rodziców ulegnie takiej manipulacji to dziecko z zaburzeniami na pewno to wykorzysta.
Pomocne są tu zasady ustalone w domu. Jeżeli uważamy , że nasza decyzja w jakiejś sprawie jest słuszna , to nie powinniśmy ustępować, nawet pod wpływem histerii. Należy być także gotowym na to że w takich sytuacjach młody człowiek będzie nas testował, sprawdzał granice oraz wystawiał na próbę naszą cierpliwość. W takich chwilach rodzicom może być ciężko zapanować na złością, frustracją a także bezsilnością, w sytuacjach tych tylko spokój oraz konsekwencje w działaniu sprawiają , iż sytuacja w domu wraca do normy.
Na nasilenie buntu u dziecka z zespołem Aspergera wpływa wiele czynników, jednym z nich jest poczucie braku zrozumienia przez otoczenie. Nastolatek którego zachowanie odbiega od akceptowalności , oraz przez to otrzymuje karę , czuję się niesprawiedliwie osądzony. Różnica w reakcji na taką sytuację u dzieci z ZA , że oni dogłębnie rozpatrują swoją winę i nieadekwatność kary. W związku z tym poczucie niesprawiedliwości które odczuwają ,jest znacznie bardziej intensywne.
Jednym sposobem by uniknąć cierpienia dziecka, jest jasny i klarowny system zasad oraz konsekwencji. Wyciągnięcie konsekwencji pozwala zapomnieć o porażce , przy czzym zapobiega rozpamiętywaniu nieszczęścia. Niestety często zdarza się, iż potknięcie młodego człowieka jest wypominane przez kilka następnych dni , co może potęgować bunt.
Kiedy młodzieniec jest przyzwyczajony od najmłodszych lat do przejrzystych zasad oraz konsekwencji, to w okresie buntu nie traktuje to jako upokorzenie oraz powód do walki z dorosłymi. Jeżeli wśród młodzieńca świat dotąd był uporządkowany , przez co miał poczucie stałości , to jest mu łatwiej przechodzić okres dojrzewania , gdyż wie że dom rodzinny jest dla niego azylem.
Następnym czynnikiem, który wpływa na potęgowanie się buntu, jest poczucie braku akceptacji przez otoczenie. Młodzieniec odrzucony i ignorowany prze innych, nie zawsze wie dlaczego tak się dzieje , poczucie niesprawiedliwości narasta gdy młody człowiek ma świadomość swych dysfunkcji oraz ograniczeń. Tego typu problem częściej występuje w sytuacji gdy dziecko ma rodzeństwo bez dysfunkcji.
Bunt może być także nasilony przez łamanie zasad przez otoczenie, gdyż dziecko z ZA bardzo przestrzega zasad, dzięki czemu ma poczucie bezpieczeństwa i uporządkowanego świata. Okres dojrzewania sprzyja krytycyzmowi wobec innych, co powoduje narastanie niezadowolenia. Osoba z zespołem Aspergera nie potrafi zrozumieć i zaakceptować że rodzice tłumaczą zachowanie związane z łamaniem zasad że dorośli czasem tak robią oraz to nic takiego. Przez co osoba z ZA utwierdza się w przekonaniu że nie rozumie świata, ani świat go nie rozumie.
Młody człowiek z ZA może się także buntować z powodu marnowania czasu na obowiązki, ponieważ z jego perspektywy odrabianie lekcji to strata czasu.
A więc jak pomóc?
-
Traktuj bunt jako element rozwoju dziecka,
-
Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem,
-
Pozwól mu wyrażać negatywne emocje związane z okresem dojrzewania,
-
Nie zaprzeczaj uczuciom dziecka,
-
Nie staraj się za wszelką cenę poprawić mu nastroju ani wyeliminować uczucia złości,
