Dziecku z zespołem Aspergera dość często towarzyszą fobie, często dziecko boi się tego co nieokreślone , jest to lęk uogólniony. Tego typu lęk uwidacznia się wieczorem lub w nocy. Lęk pojawia się również po obejrzeniu filmu, który pozornie wydaje się nieszkodliwy. Zdarza się również iż lęk jest tak silny że nikt z otoczenia nie jest w stanie go opanować. Ponadto dzieci które próbują zapanować nad nim mogą przesadnie kontrolować otoczenie, co może prowadzić do nerwicy natręctw. Nerwica ta może tak utrudnić życie, iż jest konieczna wizyta u specjalisty. Lęki pojawiają się również w sytuacji gdy dziecko na przykład usłyszy w radiu lub telewizji informacje takie jak: epidemia, śmierć kogoś ważnego, katastrofa samolotu. Natomiast fobia to uporczywy lęk w określonych obiektywnie bezpiecznych sytuacjach, tak duży iż utrudnia on funkcjonowanie. Dziecko unika sytuacji związanych z fobią , a gdy się z nimi styka reaguje przerażeniem. Rozróżniamy wiele rodzajów lęku:
a) zoofobię, a więc fobię odnoszącą się do zwierząt:
-
ailurofobia – lęk przed kotami,
-
musofobia – lęk przed szczurami, myszami,
-
arachnofobia – lęk przed pająkami,
-
ofidofobia – lęk przed wężami,
-
insektofobia – lęk przed owadami,
b) fobie dotyczące środowiska naturalnego:
-
myzofobia – lęk przed brudem,
-
akrofobia – lęk przed wysokością,
-
nyktofobia- lęk przed ciemnością,
-
hydrofobia – lęk przed wodą,
-
brontofobia – lęk przed burzą,
c) fobie sytuacyjne:
-
klaustrofobia – lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami,
-
awiofobia – lęk przed lataniem samolotem,
-
nyktofobia – lęk przed ciemnością,
Krew, ból lub skaleczenie także mogą wiązać się z fobią. Lęk związany z krwią nazywamy homofobią, zaś jeśli ma związek z bólem jest to algofobia, natomiast ze skaleczeniem traumatofobia. Zdarza się również lęk przed zachowaniem- nozofobia , lub lęk przed ludźmi (antrapofobia) , jeżeli jednak dziecko obawia się tłumu lub otwartej przestrzeni , to lęk ten nazwiemy (agorafobią)Nie należy ich jednak bagatelizować, gdyż utrudniają one codzienne funkcjonowanie danej osobie, przez co potrzebuje ona pomocy specjalisty. Dzieci z tym zaburzeniem często cierpią na fobię społeczną, która według kryteriów klasyfikacji DSM-IV oraz ICD-10 może współistnieć z zespołem Aspergera, jest ona najczęściej diagnozowana w okresie adolescencji. Osoby z tą fobią uważają się za nieatrakcyjne , są skryte, nie mają tematu do rozmow oraz zwykle nie są towarzyskie. Nie powinno się jednak utożsamiać tejże fobi z zespołem Aspergera , ponieważ nie każda osoba z tym zaburzeniem przejawia fobię społeczną. Zazwyczaj są one wtórnym efektem negatywnych doświadczeń, znaczenie ma także obniżony poziom serotoniny u osób z kontinuum autystycznego. Należy także pamiętać iż fobia jest poważnym zaburzeniem współwystępującym, który wymaga terapii psychologicznej, lub farmakologicznej.
A więc jak pomóc:
-
Czytaj dziecku bajki terapeutyczne pomagające oswoić lęk,
-
Pozwól mu zasypiać przy małej lampce,
-
Tłumacz dziecku na bieżąco pojawiające się informacje, zwłaszcza jeśli podejrzewasz , że mogą wywołać lęk,
-
Pomóż młodemu człowiekowi oswoić lęki , na przykład jeśli boi się pszczół , opisz ich życie wraz z zaletami, pokaż dziecku, jak może uniknąć przykrych konsekwencji spotkania z niektórymi owadami,
-
Gdy lęki mocno zaburzają funkcjonowanie dziecka, porozmawiaj z lekarzem o wsparciu farmakologicznym,
-
Nie wyśmiewaj lęków – jeśli nie umiesz sobie poradzić z nimi w pojedynkę, porozmawiaj ze specjalistą o terapii,
