Zdarza się iż, nasze dziecko otrzymuje diagnozę , która nie jest według nas zgodna ze stanem dziecka, w takich sytuacjach nie należy obawiać się zmiany lekarza , nie jest czymś złym potwierdzenie diagnozy u innego specjalisty. Zdarza się jednak , iż prawidłowa diagnoza zostaje wystawiona dopiero po kilku latach odwiedzin różnych specjalistów. Osoba stawiająca diagnozę dotyczącą zespołu Aspergera , powinna odróżnić go od zaburzeń takich jak:
-
autyzm wysokofunkcjonujący,
-
autyzm atopowy,
-
zaburzenia sematyczno-pragmatyczne,
-
dziecięce zaburzenie dezintegracyjne,
-
schizofrenia dziecięca,
-
zespół łamliwego chromosomu X,
-
zespół Tourette’a,
-
zatrucie metalami ciężkimi,
-
upośledzenie umysłowe,
-
FAS- zespół alkoholowy płodu,
Podczas odróżniania tych zaburzeń mogą z nimi współwystępować również zaburzenia które utrudniają rozpoznanie zespołu Aspergera, takie jak:
-
ADHD,
-
zaburzenia lękowe,
-
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
-
zaburzenia zachowania,
-
zaburzenia depresyjne,
-
mutyzm wybiórczy,
-
zaburzenia tikowe,
-
uzależnienia(na przykład od komputera),
-
padaczka,
Podobne zaburzenia wymienione wyżej oraz współwystępujące przy nich zaburzenia, nie wyczerpują jednak listy. Ich wymienienie ma na celu zasygnalizowanie, jak trudna jest diagnoza tego zaburzenia , z tego też powodu wszelkie testy wraz z badaniami pomagające wykluczyć inne zaburzenia oraz wytyczyć odpowiedni tor diagnozy, są bardzo istotne. Najistotniejsza jest jednak praca z objawami , czym wcześniej dziecko trafi na terapię indywidualną lub grupową tym łatwiej oraz szybciej zostanie postawiona diagnoza, a zarazem możliwe będzie dostrzeżenie zmian w funkcjonowaniu dziecka. Ważna jest również klasyfikacja , a jedną z nich jest klasyfikacja DSM-4. Według niej do stwierdzenia zespołu Aspergera u dziecka wymagane jest wystąpienie następujących objawów:
a) co najmniej 2 z poniższych zaburzeń w relacjach społecznych
-
trudności w zachowaniach niewerbalnych( na przykład w nawiązaniu oraz utrzymaniu kontaktu wzrokowego, mimice twarzy)
-
brak zdolności nawiązania kontaktu z rówieśnikami,
-
brak potrzeby wspólnej zabawy z innymi , posiadania wspólnych zainteresowań lub osiągnięć,
-
brak empatii,
b) przynajmniej jedno z poniższych zachowań
-
intensywne stereotypowe zainteresowania,
-
sztywne powtarzanie rytuałów,
-
powtarzające się ruchy (na przykład trzepotanie rękoma lub kręcenie palcami, ruchy całego ciała)
-
zainteresowanie elementami obiektów (na przykład kołami pojazdów, tablicami rejestracyjnymi, klamkami drzwi)
c) brak sukcesów w ważnych sferach życia (społecznych, zawodowych), będący wynikiem powyższych zaburzeń,
d) brak opóźnienia w rozwoju mowy, rozwoju funkcji poznawczych, umiejętności praktycznych, zachowań adaptacyjnych (oprócz integracji społecznych) oraz zainteresowania otoczeniem,
e) wykluczone rozpoznanie innego uogólnionego zaburzenia rozwojowego lub schizofrenii,
Według klasyfikacji ICD-10 (obowiązującej w Polsce od 1996 roku) kryteria zespołu Aspergera są następujące:
a) brak stwierdzonego opóźnienia w rozwoju mowy oraz funkcji poznawczych
-
wymawianie pojedynczych słów przed ukończeniem drugiego roku życia, komunikacja przy użyciu zdań przed ukończeniem trzeciego roku życia,
-
istnienie umiejętności praktycznych, zachowań adaptacyjnych oraz zainteresowania otoczeniem odpowiadające normom rozwojowym w trzech pierwszych latach życia,
-
szczególne umiejętności- przeważnie związane z zafascynowaniem pewnym tematem (kryterium niekonieczne do postawienia diagnozy)
b) przynajmniej 2 z poniższych trudności w relacjach społecznych
-
zaburzony kontakt wzrokowy, mimika, postawa ciała lub gestykulacja,
-
trudności we właściwych relacjach z rówieśnikami,
-
brak empatii- dziwaczne (nieadekwatne) reakcje na sytuacje społeczne, często słaba integracja zachowań społecznych, emocjonalnych, umiejętności komunikacji,
-
brak potrzeby zabawy z innymi, posiadania wspólnych zainteresowań lub osiągnięć,
c) chociaż jedno z poniższych zachowań
-
stereotypowe oraz ścisłe zainteresowania , powtarzanie rytuałów oraz niepraktyczne czynności,
-
powtarzające się ruchy ( na przykład trzepotanie lub kręcenie rękoma lub palcami, ruchy całego ciała)
-
zafascynowanie częściami przedmiotów lub elementami materiałów (kolor, faktura, dźwięk)
d) wykluczenie innych zaburzeń rozwoju, schizofrenii prostej, zaburzenia schizotopowego, obsesyjno-kompulsyjnego, anankastycznego zaburzenia osobowości lub reaktywnego zaburzenia w nawiązaniu relacji społecznych w dzieciństwie lub nadmierne łatwości w nawiązaniu tych kontaktów,
Otrzymanie diagnozy budzi różne emocje wraz z uczuciami, zakańczając przy tym również rozdział poszukiwań wraz z wątpliwościami , a zarazem rozpoczynając nowy dotyczący życia całej rodziny, w którym to domownicy powinni się skupić na konkretnej oraz wszechstronnej pomocy dla dziecka. Powinniśmy rozszerzyć wiedzę odnośnie zaburzenia dziecka, a także bardzo ważne jest byśmy zaakceptowali jego odmienność.
